Οι σχέσεις αφορούν την εύρεση της ισορροπίας μεταξύ δύο ανθρώπων. και, στο τέλος, και η ισορροπία μέσα στον καθένα μας. Γι' αυτό συναντάμε αντίθετους πόλους του εαυτού μας και ανακαλύπτουμε νέες πτυχές των δικών μας χαρακτήρων. Γιατί αυτή είναι η μάθηση που απαιτείται για να περπατήσετε στο μονοπάτι προς μεγαλύτερη αρμονία. Συνηθισμένος συνδυασμός είναι ένας πολύ ήσυχος άνθρωπος και ένας εύκολα εκρηκτικός σύντροφος. Γιατί; Γιατί είναι δάσκαλοι ο ένας του άλλου. Το ήσυχο, πιο παθητικό άτομο δείχνει τη δεκτική και θηλυκή ποιότητα στον σύντροφο. Και το αντίστροφο. Είναι πιθανό ότι όσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση μεταξύ των διαφορών δύο ανθρώπων τόσο πιο δύσκολο είναι να διατηρηθεί η αρμονία και η ειρήνη σε αυτή τη σχέση. Αλλά για πολλούς ανθρώπους φυσικά μπαίνουν στον πειρασμό σε αυτό το είδος σχέσης. Αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα, αλλά κάθε σενάριο σχέσης είναι πάντα μια μαθησιακή εμπειρία και μπορεί επίσης να προκαλέσει όμορφη θεραπεία. Πιστεύω ότι μπορούμε να διαφωτιστούμε μέσα από συνειδητές σχέσεις. Καθώς ένα άτομο ισορροπεί σιγά σιγά τον εαυτό του, θα συναντήσει φυσικά πιο ισορροπημένα άτομα. Τότε μάλλον θα ανατρέξει σε τρελά επιχειρήματα του παρελθόντος και θα κουνήσει το κεφάλι του με δυσπιστία. Αλλά, φυσικά, πρέπει να πέσουμε από το ποδήλατο πολλές φορές πριν γίνουμε καλός αναβάτης. Και δεν θα μετανιώσουμε ποτέ αυτές τις πτώσεις γιατί τώρα μπορούμε να απολαμβάνουμε την ευχαρίστηση της γρήγορης ιππασίας όποτε θέλουμε ή απλά να επιβραδύνουμε αν θέλουμε.

Είμαι σίγουρος ότι όλοι βιώνουν αυτή την τρυφερή περίοδο, που οι επιθυμίες είναι δυνατές και η υπομονή απαραίτητη. Μπορούμε να επιλέξουμε να χειραγωγήσουμε τον άλλον για να τον κάνουμε να μας θέλει. Και μερικές φορές θα έχουμε επιτυχία, αλλά ποτέ δεν θα είναι πια αγνή αγάπη ή εκπλήρωση για εμάς. Είμαστε σαν ένα λουλούδι φεγγαριού που ανοίγει μόνο κάτω από το φως μιας πανσελήνου. Όταν το φως αγγίζει το λουλούδι μπορεί να εμπιστευτεί ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να ανοίξει και να ανθίσει με έναν πολύ τρυφερό και ιδιαίτερο τρόπο. Περιμένει αυτή τη στιγμή και είναι αδύνατο να την προσποιηθείς ή να την χειραγωγήσεις για να ανοίξει πιο γρήγορα. Όταν δύο άνθρωποι μαζεύονται είναι σαν δύο ιδιαίτερα λουλούδια, το καθένα έχει τον δικό του χρόνο όταν είναι δυνατό να ανοίξει και να ανθίσει. Και μερικές φορές χρειάζεται πολύς χρόνος και ο άλλος έχει ήδη τρελαθεί ή νομίζει ότι δεν θα συμβεί ποτέ. Θέλω να μιλήσω για μια λαχτάρα που μπορεί να βιώσεις κι εσύ. Μόλις ανακάλυψα αυτό το συναίσθημα. Αν και δεν ξέρω ακριβώς τι μπορώ να περιμένω από το άτομο που μου αρέσει, υπάρχει η επιθυμία να χειραγωγήσω την κατάσταση. Όταν όμως ξεπεράσω τον πειρασμό να χειραγωγήσω το άτομο και τα συναισθήματά του και έχω εμπιστοσύνη ότι όλα είναι τέλεια όπως είναι, τότε μπαίνω σε ένα μέρος «καρδίας λαχτάρας». Είναι απλώς να περιμένω να μου ανοίξει αυτό το όμορφο λουλούδι, όχι να προσπαθήσω να το ανοίξω. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο συναίσθημα όταν θέλω κάποιον και δεν είναι σίγουρος αν είναι έτοιμος να ανοίξει κι αυτός. Όταν λέω «ανοιχτό» εννοώ το είδος του ευάλωτου και ευαίσθητου οικείου χώρου όπου θα ήθελα να τον συναντήσω. Δεν κατάλαβα γιατί μου συνέβη τόσες φορές, μέχρι που κατάλαβα ότι ο θεός με ευλόγησε να μπορώ να νιώσω έντονη επιθυμία για άντρες, για αγάπη, για οικειότητα. Αυτή η κατάσταση της λαχτάρας της καρδιάς είναι σαν μια στιγμή έμπνευσης για μένα. Μπορώ να χρησιμοποιήσω τη διαύγεια του μυαλού μου με δημιουργικό τρόπο, που μου δίνει απεριόριστες δυνατότητες. Η ψυχή ξέρει ακριβώς τι χρειάζεται το σώμα γιατί αυτή είναι μια στιγμή τέλειας σύνδεσης μεταξύ όλων των πτυχών της ύπαρξής σας. Αυτό το συναίσθημα μπορεί να διαρκέσει μόνο μερικά λεπτά, αλλά ο χρόνος δεν έχει σημασία εδώ. Και δεν έχει σημασία αν παίρνουμε αυτό που θέλουμε, αυτό που έχει σημασία είναι να μεταδώσουμε την επιθυμία στη λαχτάρα της καρδιάς, την καθολική αγάπη που δεν έχει προϋποθέσεις. Αυτό που εννοώ είναι ότι δεν πρέπει να θέτουμε προσδοκίες στο θέμα της επιθυμίας μας, γιατί δεν θέλουμε να σκοτώσουμε το λουλούδι που μας ενέπνευσε. Αλλά σίγουρα πρέπει να έχουμε πολλά θέματα της επιθυμίας να μας προχωρήσουν. Τουλάχιστον, εγώ! Ευχαριστώ γλυκά μου άντρες!

Υποθέτω ότι ξέρεις από πού έρχομαι. Δεν θέλω να σας δώσω συνταγή για το πώς να κάνετε έρωτα. Θέλω απλώς να σας υπενθυμίσω ότι το «afterplay» είναι εξίσου σημαντικό με το προκαταρκτικό παιχνίδι. Ξέρατε ότι? Σημαίνει απλώς ότι μια ομαλή προσγείωση είναι εξίσου σημαντική με μια απαλή και ευαίσθητη αρχή. Το πόσο τρελαίνεσαι ενδιάμεσα εξαρτάται πραγματικά από σένα! Αλλά να θυμάστε ότι η στιγμή της ικανοποίησης και η στιγμή του χωρισμού είναι απίστευτα λεπτές στιγμές. Πολλά έχουν γραφτεί για τα προκαταρκτικά παιχνίδια. Τι είναι όμως το «afterplay»; Λοιπόν, για πιο ευαίσθητους ανθρώπους, ένας γρήγορος αποχωρισμός μετά την κορύφωση μπορεί να είναι σαν να τους ρίχνεις κρύο νερό. Για πολλούς ανθρώπους, η ομαλή προσγείωση είναι σημαντική για να αισθάνονται ασφαλείς και άνετοι. Γιατί να μην δώσετε λίγα λεπτά ακόμα στον αγαπημένο σας αφού και οι δύο ξετρελαθήκατε (και ελπίζουμε ότι είχατε μερικούς οργασμούς); Μετά την κορύφωση θέλετε να γειωθείτε ξανά. Είναι μια όμορφη στιγμή που, μαζί, μπορείτε συνειδητά να φτάσετε στο τέλος αυτής της οικείας συνάντησης. Ίσως είναι τόσο απλό όσο να διατηρείτε οπτική επαφή ενώ είστε σιωπηλά ο ένας δίπλα στον άλλο. Έχετε μοιραστεί την αγριότητα και το πάθος, οπότε γιατί όχι και τη σιωπή; Είναι σαν τη μεγαλύτερη εκτίμηση για τον σύντροφό σου. Γι' αυτό, μην εγκαταλείψετε τον εραστή σας αμέσως μετά, ίσως υπάρχουν περισσότερα δώρα που μπορείτε να λάβετε ο ένας από τον άλλον. Και σας εύχομαι συναρπαστικές και βαθιές στιγμές εξερευνώντας νέες δυνατότητες.